سيستم تاد (Terminal High Altitude Area Defense) (THAAD)یك برنامه تسليحاتي زمين پايه با قابليت تحرك و جابجايي است كه براي نابودي موشكهاي بالستيك كوتاهبرد و ميانبرد در فاز ترمينال ، درست چند ثانيه پيش از برخورد به زمين ، طراحي شده است . اين سيستم يكي از آخرين لايه هاي دفاعي در برابر موشكهاي بالستيك مي باشد و نقش مهمي را در برنامه هاي دفاعي آژانس دفاع موشكي آمريكا بازي مي كند.

 آرو، یک سیستم ضد موشکهای بالستیک است که برای اولین به تاریخ 7 نوامبر 2002 بار در پایگاه هوایی Palmachim (پايگاهي هوايي در اسرائیل) به نمایش عموم گذاشته شد. این موشک هنوز در یک کارزار واقعی مورد آزمایش قرار نگرفته است هرچند پس از شلیک 40 فروند موشک Scud-C عراقی در جریان نبرد خلیج فارس به سال 1991 به سمت اسرائیل، انگیزه ی ساخت چنین سیستم دفاعی‏ به وجود آمد. 

پیشینه 

کاملا شبیه سیستم قبلی سام , یعنی سام 20 ( S-400 / S-300PMU-2 ) بوده اما با کمی تغییرات   S-400 / S-300PMU-3  و در نهایت SA-21 نام گرفته ، توسعه ی آن از پایان دهه ی 90 آغاز  و در سال 1999 تست های مقدماتی آن شروع شد . 

اولین شلیک آزمایشی آن در همین سال و در ایالت آستراخان با موفقیت همراه بود و برنامه ی ورود آن به خدمت به بعد از سال 2001 موکول گردید .

سرانجام تکمیل طرح در فوریه ی2004به پایان رسید ودر ماه آوریل همین سال سیستم برای اولین بار با موشک قدرتمند  48N6DM از آزمایش خود سربلند بیرون آمد. 

تاریخچه : 

S-300PMU-2 نسل جدیدی از سامانه های دفاع هوایی و ضد موشکی است که توسط Almaz Central Design Bureau توسعه یافته و در واقع ادامه ی راه S-300 SA-10 می باشد .طرح ساخت آن از سال 1992 آغاز شد . این سیستم تا کنون توسط شرکت های :

Almaz Central Design Bureau Machine Building Design Bureau

Novosibirsk Scientific Research Institute of Instruments

St. Petersburg Design Bureau of Special Machine

مورد بهینه سازی های متعددی قرار گرفته و در سال 1999 نیز وارد خدمت شد. 

تاریخچه و خصوصیات:

اواخر دهه ۶۰ و اوایل دهه ۷۰ میلادی را می توان نقطه عطف در پیشرفت صنایع موشکی در دنیا دانست زیرا زمانی بود که به تازگی جنگ جهانی تمام شده بود و کشورهای درگیر جنگ جهانی به خوبی ضرورت وجود موشک و جنگ افزارها را درک کرده بودند و با تجربیاتی که به هنگام جنگ کسب کرده بودند توانستند به دنیای جدیدی از ساخت سلاح ، موشک و هواپیما قدم بگذارند.

یکی از این کشورها که همواره ابرقدرتی موشکی محسوب می شد شوروی بود. اتحاد جماهیر شوروی با فاصله ای بسیار زیاد از رقبای خود در حال پیشرفت بود به خصوص در صنعت هوافضا، ولی این پیشرفت هنگام فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی با کمتر از نصف پتانسیل گذشته ادامه یافت.

این سلاح بعد از گذشت 4 دهه هنوز هم جزو خطرناکترین سلاحهای جهان می باشد.در ابتدا SA-5 یک پدافند ضد بالستیک بود که بعدا برای رهگیری هواپیماهای پرسرعت نیز از آن استفاده شد. برد این موشک در مدلهای پیشرفته 300 کیلومترمی باشد ولی نوع فروخته شده به ایران دارای بردی 200 کیلومتری است که بازهم فوق العاده هست! ایران از این سیستم میتواند برای انهدام بمب افکنها و موشکهای بالستیک استفاده کند.